باران ربایی توده های دست کاشت بلندمازو، پلت و کاج بروسیا در فصل رویش

تغییر مقدار باران ربایی و در پی آن تغییر بیلان آبی از مهم ترین پیامدهای جنگل کاری با گونه های بومی و غیربومی جهت احیای جنگل های مخروبه هیرکانی است. هدف از اجرای پژوهش پیش رو، مقایسه باران ربایی توده های دست کاشت بلندمازو (quercus castaneifolia c.a.mey)‏، پلت (acer velutinum bioss) و کاج بروسیا (pinus brutia ten) در فصل رویش در جنگل دارابکلا- ساری بود. مقدار باران و تاج بارش از 15 اردیبهشت تا 15 آبان 1391 به ترتیب با استفاده از شش و 20 عدد جمع آوری کننده پلاستیکی با قطر دهانه هشت سانتی متر اندازه گیری شدند. باران ربایی از تفاضل تاج بارش و بارندگی برآورد گردید. در مجموع 20 مورد باران با عمق تجمعی 346/5 میلی متر اندازه گیری شد. مجموع عمق باران ربایی در توده های بلندمازو، پلت و بروسیا به ترتیب 86/2، 107/9 و 178/3 میلی متر بود. نتایج نشان داد که باران ربایی در فصل خشک سال (از اردیبهشت تا شهریور ماه) بیشتر می باشد. بین درصد باران ربایی و بارندگی در هر سه توده همبستگی های معنی دار و کاهشی (ضریب تعیین در توده های بلندمازو، پلت و بروسیا به ترتیب، 0/781، 0/716 و 0/618) مشاهده شد. برآورد میزان باران ربایی تاج پوشش در انتخاب گونه های مناسب و سازگار برای جنگل کاری در مناطق مخروبه ناحیه خزری و نیز برآورد بیلان آبی جنگل کاری ها حایز اهمیت است.